- راه پیمایی
پیاده روی، گردش پیاده
معنی راه پیمایی - جستجوی لغت در جدول جو
- راه پیمایی (پَ / پِ)
راه پیمائی. عمل راه پیما. راه پیمودن. طی طریق کردن. راهنوردی. راهروی، پیاده برفتن براهی. راهی را بی وسیلتی از وسایل سواری طی کردن
- راه پیمایی
عمل راه پیما پیاده روی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آنکه به راهی می رود، رونده، مسافر، تندرو، کنایه از اسب یا استر تندرو
(لَ / لِ بَ زَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
راه پیما. راه پیماینده. روندۀ راه. که راه طی کند. که راه پیماید. که راه رود. راهرو:
کعبه صفتند و راه پیما
باور کنی که آسمان و ماهند.
خاقانی.
و رجوع به راه پیما شود
کعبه صفتند و راه پیما
باور کنی که آسمان و ماهند.
خاقانی.
و رجوع به راه پیما شود
حالت و چگونگی ماه سیما، ماهرویی، ماه چهری، رجوع به ماه سیما و ماه چهری شود
(اَ)
لغت نامه دهخدا
راه پیمای. مخفف راه پیماینده. مسافر. (ناظم الاطباء). رهرو:
پایکوبان میشود زآوازۀ طبل رحیل
خویش را پیش از سفر چون راه پیماجمع کرد.
صائب تبریزی (از بهار عجم).
و رجوع به راه پیمای شود
پایکوبان میشود زآوازۀ طبل رحیل
خویش را پیش از سفر چون راه پیماجمع کرد.
صائب تبریزی (از بهار عجم).
و رجوع به راه پیمای شود
